Pompy ciepła
Wysłano dnia 08-04-2010 o godz. 10:19:03 przez admin
|
Ciepło można pobierać za pomocą kolektorów ciepła poziomych lub pionowych. w obu wypadkach do poboru ciepła wykorzystywane są rury polietylenowe, średnicy 32 mm układane w ziemi.
Kolektory poziome i pionowe
Kolektory poziome; rury ułożone są na głębokości ok
1,8 m, w warstwie nie podlegającej zamarzaniu. Rury układane sa pasami
w odległości ok. 100 cm. od siebie. Rury układane są w odcinkach
długości do 100 m. Przy dłuższych odcinkach rur następuje spadek
ciśnienia glikolu, uniemożliwiający transport ciepła do pompy.
W rurach znajduje się ciecz, glikolowa propylenowa lub etylenowa. Ciecz
poprzez ściankę rur propylenowych pobiera ciepło z ziemi i transportuje
do pompy ciepła.
Z jednego metra rury polietylenowych uzyskuje się około 30 W energii
cieplnej. Dla uzyskania 1 kW, należy ułozyc w glebie 30 do 50 mb rury
napełnionej glikolem.
Kolektory pionowe: rury ułożone są pionowo w głąb ziemi, na głębokość ok 100 m.
Odwierty wykonywane są na rożnych głębokościach, dziesiątki metrów do
100 m. Rury z glikolem, w odcinkach 100 m, umieszczane są w kształcie
litery u w odwiertach pionowych.
Kolektor pionowy znacznie ogranicza prace ziemne na terenie działki. Odwierty, wykonywane są przez specjalistyczne firmy.
Optymalne efekty uzyskuje się w pionowym kolektorze,
przy poborze ciepłe ze studni odpowiedniej głębokości, także
wierconych. Układ taki wymaga wykonania, dwóch studni. Woda ze studni
zbiorczej, dostarczana jest do wymiennika ciepła i po odbiorze ciepła,
zrzucana do drugiej studni zdawczej. Wówczas ciepło z gruntu trafia do
glikolu w rurach polietylenowych poprzez wodę w studni. Tego typu układ
ma znaczną efektywność i zwiększoną sprawność układu poboru ciepła z
gruntu.
Współczynnik efektywności pracy pomp ciepła określa, stosunek uzyskanej energii cieplnej do energii elektrycznej pobranej przez silnik sprężarki i wynosi:
3,0 - przy poborze ciepła z gruntu,
4,0 - przy poborze ciepła ze studni głębinowej,
4,5 - przy poborze ciepła ze ścieków.
Zasada działania pompy ciepła stosowanej do ogrzewania,
jest odwróceniem obiegu ciepła w lodówce. Lodówka pobiera ciepło ze
swojego wnętrza, pompa z zewnętrznego-dolnego źródła ciepła.
Pompa ciepła pracuje w następującym cyklu.
1. Parowanie.
W parowniku znajduje się chłodny czynnik roboczy, ciekły freon lub
amoniak o niskim ciśnieniu. Czynnik roboczy odbiera ciepło
dostarczonego z dolnego źródła, powoduje to parowanie czynnika
roboczego.
2. Sprężanie.
Czynnik roboczy w postaci gazowej przesyłany jest do sprężarki, w
której jest sprężany, co podnosi ciśnienie i temperaturę czynnika
roboczego.
3. Skraplanie.
W dalszej kolejności czynnik roboczy w postaci gazowej o podniesionej
temperaturze i wysokim ciśnieniu przesyłany jest do skraplacza. Tu
następuje zmiana stanu skupienia gazu i przekazanie energii cieplnej do
górnego źródła ciepła – instalacji grzewczej.
4. Rozprężanie.
Czynnik roboczy opuszczający skraplacz, jest cieczą o niskiej
temperaturze. Natomiast wysokie ciśnienie cieczy jest obniżane w
zaworze dławiącym.
|
| |
Nie masz jeszcze konta? Możesz sobie założyć. Jako zarejestrowany użytkownik będziesz miał kilka przywilejów.
|
Wynik głosowania: 4.4 Głosów: 20
|
|